کتوز

کتوز زمانی اتفاق میافتد که دریافت انرژی مورد نیاز گاو با اخلال موجه شود و گاوها برای جبران آن از منابع چربی بدن خود استفاده کند . گاوهایی که دچار کتوز تحت بالینی می باشند شیر کمتری تولید می کنند . همچنین این بیماری بیشتر در دامهایی دیده می شوند که فاصله گوساله زایی آنهابالا بوده و تعداد تحقیقات نسبت به آبستنی در آنها بالا باشد . گاوهایی که دچار کتوز می باشند مستعد ابتلا به عارضه جابه جایی شیر دان هستند . بین ۶۰ تا ۸۰ درصد گاوهایی که برگشتی شیر دان دارند قبلاً دچار کتوز تحت بالینی بوده اند  . لازم به یادآوری است که کتوز تحت بالینی از انواع دیگر آن شایعتر است .  هر مورد کتوز تحت بالینی حدود ۶۵۰ هزار ریال زیان به گاوداری وارد می کند . این زیان شامل ۷۰ هزار ریال کاهش شیر ۱۷۰ هزار ریال مشکلات مربوط به برگشتی شیردان ٬۱۸۰ هزار ریال کتوز بالینی و ۲۳۰ هزار ریال اختلاف تولید مثلی می باشد . هر مورد کتوز بالینی حدود یک میلیون و دویست هزار ریال خسارت به گاوداری وارد می کند که مربوط به هزینه های درمانی٬ افت تولید شیر٬ افزایش فاصله گوساله زایی ٬ ازدیاد درصد حذف مرگ و میر می باشد . اغلب ٬ کتوز تحت بالینی در هفته اول و دوم بعد از زایمان اتفاق می افتد . مطالعات جدید نشان داده اند که نزدیک به ۳۰ % تمام گاوها در هفته اول بعد از زایش دچار کتوزتحت بالینی میباشند٬ ضمنا کتوز تحت بالینی می تواند بوسیله مصرف سیلاژکپک زده و فاسد نیز ایجاد شود . لذا در صورت شیوع کتوز در گله باید کیفیت سیلاژ را مورد بررسی قرار داد .بطور کلی برای پیشگیری از بروز کتوز باید گاوها در دوره خشکی ٬دوره انتقالی و در هنگام زایمان دارای امتیاز وضعیت بدنی مناسبی باشند . هر عاملی که پس از زایش باعث کاهش مصرف ماده خشک شود٬ خطر بروز کتوز تحت بالینی یکی از فاکتور های موثر در مدیریت گله های شیری است .

مآخذ: مجله برآیند ش۹ Hoard’s Dairyman,may ۲۵,۲۰۰۰