طیور حساس :

معمولاً مرغ خانگی به این حساسیت دارد ، همچنین ممکن است در قرقاول نیز این بیماری دیده میشود .

نشانیهای بیماری :

بیماری بصورت ناگهانی در گله اشاعه مییابد و سبب اشکال در تنفس میشود . سر کشیده شده و منقار برای سهولت بلع هوا باز میماند . ممکن است سرفه نیز وجود داشته باشد که اغلب همراه آن ترشحات موکوسی و خلط همراه با خون از نای خارج میشود . کرگ اغلب در اثر جمع شدن ترشحات خونی در نای بوجود میآبد . در گله تخمی مبتلا به بیماری کاهش تخم مرغ به میزان ۱۰ الی ۶۰ درصد ممکن است دیده شود . معمولاً میزان تخم گذاری بعد از ۴ هفته به حد معمولی میرسد .

تلفات بیماری :

میزان تلفات و مرگ و میر در گله بستگی به وضعیت سلامتی افراد گله و همچنین شرائط نگاهداری و مدیریت و همچنین میزان شدت ویروس دارد . در تحت بعضی شرایط تلفات کم است و در حدود ۵ درصد میباشد و در بعضی شرایط تلفات زیاد و حتی به میزان ۷۰ درصد میرسد ولی بطور کلی معمول تلفات در حدود ۱۲ درصد میباشد .

تشخیص بیماری :

انتشار ناگهانی بیماری تنفسی وقتیکه همراه با سرفه و خلط خونی میشود مشخص کننده بیماری لارنگوتراکئیت میباشد در کالبد گشائی علائم پر خونی و خونریزی در نای دیده میشود . برای تشخیص دقیق در آزمایشگاه از تزریق ترشحات نای طیور مبتلا به جنین داخل تخم مرغ استفاده میشود .

درمان و پیشگیری :

معمولاً درمان مطمئن و رضایت بخشی برای این بیماری وجود ندارد . برای پیشگیری باید طرز نگاهداری و مدیریت را بطور دقیق مورد توجه قرار داد و همچنین گله های مرغ مادر را که از آنها جوجه تهیه میشود بر علیه این بیماری واکسینه نمود